أین الرجبیون؟

ای که مرا خوانده‌ای، راه نشانم بده ...
ماه رجب رسید.
وقتی رجب می‌آید و هنوز زنده‌ایم و نفس می‌کشیم، یعنی خدا می‌خواهد یک بار دیگر در مسیر رایحه رحمتش قرارمان دهد. این ماه فرصتی است که ما، مایی که سرتاپا گناه و تقصیریم و خیلی وقت‌ها خودمان هم به گناه و تقصیرمان واقفیم و به روی خودمان نمی‌آوریم، از خدا بخواهیم که او هم به رویمان نیاورد. اصلا خداوند این سه ماه را ویژه برای همین کار جدا کرده است. که ما یک جورهایی التماسش کنیم که به رویمان نیاورد.
آنقدر رحمت خدا در این ماه و ماه‌های شعبان و رمضان زیاد می‌شود که گاهی دیدم برخی می‌گفتند این ماه، ماه عجب است. از بس احادیث و روایات عجیب در مورد این ماه داریم که آدم واقعا باید از رحمت خدا دور افتاده باشد که این ماه‌ها را درک کند ولی نتواند از این سفره رحمت الهی توشه‌ای بردارد. بگذارید یک حدیث عجیب برایتان نقل کنم:
در حکایتی دل‌نشین از پیامبر گرامی  از زبان شخصی به نام ثوبان این چنین آمده است که: با رسول خدا(ص) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول‌الله، چرا این‌گونه رفتار می‌کنید؟ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم. آن‌گاه فرمود: ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. بر آنها رحم کردم، دعا کردم و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد. سپس فرمود: ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می‌کردند و به عبادت می‌پرداختند، در قبرها معذب نمی‌شدند. (بحارالانوار، ج 97، ص 26)

اَللّهُمَّ بارِکْ لَنا فی رَجَب وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ، وَاَعِنّا عَلَی الصِّیامِ وَالْقِیامِ، وَحِفْظِ اللِّسانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ، وَلا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَشَ

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران7

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران6

خوشا سرود لافتی به لحن ذوالفقاری اش

 

خوشا سرود «لافتی» به لحن ذوالفقاری اش

به سمت او گشوده ام پنجره‌ی خیال را
که محو آسمان کند من شکسته بال را
اگر دمی نشان دهد شکوه آن جمال را
طلوع بی بدیل را، عروج بی مثال را
به عالمی نمی دهم خاطره‌ی وصال را

 

خوشا به حال آن کسی که پیر را شناخته
میان ظلمت جهان مسیر را شناخته
از آستان چشم او غدیر را شناخته
کسی که ذره ای فقط امیر را شناخته
شناخته بدون شک خدای ذوالجلال را

 

به من نگاه می کند و آفتاب می شوم
اگر چه در حضور او ز شرم آب می شوم
هنوز غرق ظلمتم که نور ناب می شوم
همین که مست باده‌ی ابوتراب می شوم
به شور درمی آورم زبان شعر لال را

 

همین که میخورد گره به چشم او نگاه ها
فرار می کنند از برابرش سپاه ها
ولی مجال می دهد به خیل روسیاه ها
منم منم که سال ها، منم منم ماه ها
به شوق او شمرده ام گذشت ماه و سال را

علی ای مدار خلقت

 

 

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ
یا اَمینَ‌اللهِ فی‌اَرْضِهِ
و َحُجَّتَهُ عَلى عِبادِهِ
اَلسَّلامُ‌عَلَیْکَ یااَمیرَالْمُؤْمِنینَ

علی ای مدارِ خلقت... که تو علت بقایی
به جهان اگر نبودی، نشد این جهان بنایی

تو زعیم انس و جانی؛ تو امام جمله هستی
که پس از نبیّ مُرسَل، تو امیر و مقتدایی!

تو ولیّ کردگاریّ و بتول را تو همسر
تو ابوالائمّه هستی، تو علیّ مرتضایی

چه به سوره‌های قرآن، که فضایل تو آمد
چه به آیه‌آیه‌هایش، بُوَد از تو محتوایی...
...

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران5

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران4

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران3

امیرالمومنین علی علیه السلام در نگاه دیگران

شعر ماه پر فیض رجب

 

 

ماه پـر فیض رجب، ماه نبـی، ماه خداست
ماه توبه، مه رحمت، مه ذکر است و دعاست

 

ماه از خــویش بریـدن بـه خـدا پیـوستن
خرم آن کس که به حق واصل و از خویش جداست

 

مـاه میـلاد شـریف دو محمّــد دو علـی
که پر از جلوۀ مـاه رخشان ارض و سماست

 

جمعــۀ اول ایــن مــاه، جمــال ازلــی
در تمـاشـای رخ حضـرت باقـر پیـداست

 

دوم مـاه رجـب عیـد بـزرگی دگـر است
عید میـلاد علـی‌ بـن‌ جـواد بن رضاست

 

سوم ماه رجـب آن دهمیـن حجب حـق
جگرش لختۀ خون از شرر زهـر جفاست

 

دهم ماه رجب بـا گل رخسار جـواد
موج‌زن رایحۀ عطـر ولایت بـه فضاست

 

بـارک‌ الله کــه در سیــزده مــاه رجـب
عید میـلاد علـی، مظهر رب الاعـلاست

 

کعبـه آغـوش گشـوده چـو گریبـان از هم
کــه ز قـلب حـرم‌الله، علـی عقـده‌گشاست