عکس نوشته شعری

 

 

 

 

شده نامش چو علی،کوری چشمان عدو

خوشا سرود لافتی به لحن ذوالفقاری اش

 

خوشا سرود «لافتی» به لحن ذوالفقاری اش

به سمت او گشوده ام پنجره‌ی خیال را
که محو آسمان کند من شکسته بال را
اگر دمی نشان دهد شکوه آن جمال را
طلوع بی بدیل را، عروج بی مثال را
به عالمی نمی دهم خاطره‌ی وصال را

 

خوشا به حال آن کسی که پیر را شناخته
میان ظلمت جهان مسیر را شناخته
از آستان چشم او غدیر را شناخته
کسی که ذره ای فقط امیر را شناخته
شناخته بدون شک خدای ذوالجلال را

 

به من نگاه می کند و آفتاب می شوم
اگر چه در حضور او ز شرم آب می شوم
هنوز غرق ظلمتم که نور ناب می شوم
همین که مست باده‌ی ابوتراب می شوم
به شور درمی آورم زبان شعر لال را

 

همین که میخورد گره به چشم او نگاه ها
فرار می کنند از برابرش سپاه ها
ولی مجال می دهد به خیل روسیاه ها
منم منم که سال ها، منم منم ماه ها
به شوق او شمرده ام گذشت ماه و سال را

علی امام من است و منم غلام علی

 

علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی

و دشمنان خداوندگار می ترسند
ز خود نمایی شمشیر در نیام علی

علی بزرگ ترین اتفاق قرآن است
که بند گشته قیامت به یک قیام علی *

قسم به وعده ی شیرین من یمت یرنی
که ایستاده بمیرم به احترام علی

یقین که ما همه سیراب می شویم آخر
کنار حوض نبی از شراب جام علی

شاعر:
سید مهدی وزیری
 

4 روز تا عید غدیر