7 روز تا عید غدیر

علی ای همای رحمت...

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که میتواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری به من آر توتیا را

به امید آن که شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

13 روز تا عید غدیر

16 روز تا غید غدیر

چکامه کوثریه

شعری زیبا در مدح امیرالمومنین علیه السلام (معروف به قصیده کوثریه)از سید رضا هندی

قصیده کوثریه
خادم درگاه اهل بیت (علیهم السلام) مرحوم آقای سید رضا هندى (رضوان الله تعالی علیه)

1. أمُفَلَّجُ ثَغْرِکَ أم جَوْهر؟
         و رحیقُ رُضابِکَ أم سُکَّر؟     

                

2. قد قال لِثغْرِکَ صانِعُه :
انّا اعطیناکَ الکوثر

 

3. و الخالُ بِخدِّکَ أم مِسکٌ
نقّطْتَ بهِ الوردَ الاحمَر

 

4. أم ذاک الخالُ بِذاک الخَدّ
دِفَتیتُ النّد على مِجْمَر

 

5. عَجباً من جمرتِهِ تَذکو
 و بها لایحترقُ العنبر!

6. یا مَن تبدو لِى َ وفْرَتُهُ
فى صبح مُحیّاهُ الازهر

 

7. فاُجَنُّ به باللّیل اذا

یغشى «والصّبح إذا أسفر»

 

8. ارحَمْ أرِقاً لو لم یَمْرَضْ
بِنُعاسِ جُفوِنک لَم یَسْهَر

9. تَبْیَضُّ لِهَجْرک عیْناه
حَزَناً و مَدامِعُه تَحمَر

10. یا للعشّاق لِمَفْتونٍ
بِهَوَى رَشَا أحوى أحْوَر

11. ان یبدُ لِذى طربٍ غَنى َّ
او لاحَ لِذى نُسُکٍ, کبَّر

12. آمنتُ هوىً بِنُبُوّتِهِ

وبِعینَیْه «سحر یوثر»

13. أصفیْتُ الودّ لذى مَلَلٍ
عیْشى بقطیعَتِهِ کدَّر

14. یا من قد اثَرَ هجرانى
وعلى ّ بلُقیاهُ استأثَر

15. أقسَمْتُ علیک بمااولت...
.. ـ ک النَّضْرة مِن حسن المَنظر

16. و بوجهک اذ یحمرّ حیاً
و بوجه مُحبّک اذ یصفر

17.  و بِلُؤلؤ مِبْسَمِکَ المنظو
م و لؤلؤ دمْعِى َ اذ یُنثَر

18. أن تترُک هذا الهَجْرَ فلیـ
..ـ سَ یلیقُ بمثلِى َ أن یُهجَر

19. فاجْل الاءقداحَ بصرفِ الرّا
ح ِ عسى الاءفراح بها تُنشر

20. واشغَل یُمناک بصبّ الکأ
س ِ و خلِّ یَسارک للمِزْهَر

21.  فَدَمُ العنقودِ و لحنُ العو
دِ یُعید الخیْرَ و یَنفى الشرّ

22.  بَکِّرْ للسُّکْرِ قُبَیْلَ الفجْـ...
رِ فصَفْوُ الدهرِ لِمَنْ بَکَّر

23.  هذا عملى فاَسُلک سُبُلى
ان کُنت تَقِرُّ عَلى المُنکَرْ

24.  فلقد أسَرفْتُ و ماأسلَفـ...
ت ُ لِنفسِى َ ما فیه اُعذَر

25.  سَوَّدْتُ صحیفةَ أعمالى
و وکلتُ الاءمر الى حیدر

26.  هو کهفى مِن نُوَبِ الدّنیا
و شفیِعى َ فى یوم المحشَر

27.  قد تمّت لى بِوِلایتِهِ
نِعَمٌ جَمّت عن أن تُشکَر

28.  لاَءُصیبُ بها الحظَّ الاءوفى
و أُخَصَّصُ بالسَّهمِ الاءوفر

29.  بالحفظ من النّار الکبرى
و الاءمنِ من الفزع الاءکبر

30. هل یَمْنَعُنى ـ و هو السّاقى
ان أشرب من حوض الکوثر؟

31.  أم یطرُدُنى عن مائدةٍ
وُضِعت للقانع و المُعْتَر؟

32.  یا مَن قد أنکر مِن آیا
تِ أبى حَسنٍ ما لایُنْکَر!

33.  ان کُنتَ لجَهلِک بالاءیّا
مِ جَحَدْتَ مقامَ أبى شُبَّر

34.  فَاسْأل بدراً و اسأل اُحُداً
وسَلِ الاءحزابَ و سَلْ خَیْبر

35.  مَن دَبَّرَ فیها الاءمرَ؟ و مَن
اردى الاءبطال َ؟ وَ مَن دَمَّر؟

36.  مَن هدَّ حُصونَ الشّرکِ؟ وَ مَن
شادِ الاسلامَ و مَن عَمَّر؟

37.  من قدَّمَه و على
اهل الایمان له أُمَّر

38.  قاسَوْک ـ أبا حسن ٍ! ـ بِسِوا
ک و هل بالطَّوْدِ یُقاسُ الذر؟!

39.  أنّى ساوَوک بمن ناوو
کَ؟ و هل ساوَوا نَعْلَى ْ قنبر؟!

40.  مَن غیرُک من یُدعى لِلْحَر
بِ و للمحراب و للمِنْبَر؟

41.  أفعالُ الخیرِ اذا انْتَشَرَت
فى الناس ِ, فأنتَ لَها مَصْدر

42.  و اذا ذُکِرَ المَعروفُ فَما
لِسِواک به شى ءٌ یُذکَر

43.  أحیَیْتَ الدّینَ بأبیضَ قد
اودعْتَ به الموتَ الاءحمَر

44.  قطباً للحربِ یُدیرُ الضّر
بَ و یَجلو الکربَ بیوم الکَر

45.  فاصدَع بالاءمر فَناصرُک الـ...
.. ـ بتّارُ و شانِئُکَ الاءبتر

46.  لو لم تُؤمَر بالصّبر وکظـ...
..ـ مِ الغَیْضِ ـ و لَیْتَکَ لم تُؤمَر ـ

47.  ما نال الاءمر أخو
و تناوَلَهُ منه

48.  لکن أعراضُ العاجِلِ ما
عَلِقَت بِرِدائِکَ یا جَوهرْ!

49.  أنتَ المهْتمُّ بِحفْظِالدّیـ...
..ـ نِ و غیرُک بالدنیا یَغتَر

50.  أفعالُک ماکانت فیها
الاّ ذکرى لِمَن اذّکَّر

51.  حُجَجاً ألزمْتَ بها الخُصَمَا
ءَ و تَبْصرةً لِمَن استبْصَر

52.  آیاتُ جلالِکَ لاتُحصَى
و صِفاتُ کمالِکَ لاتُحصَر

53.  مَن طوَّلَ فیک مدائحَهُ
عَن أدنى واجِبِها قَصَّر

54.  فاقْبَلْ یا کعبةَ آمالى
مِن هَدْىِ مِدیحى َ ما استَیْسَر

19روز تا عید غدیر

روضه ی رضوان رضوی

﷽

 

المنت لله که شدم شیعه ایران

تنها کس و کارم شده آقای خراسان

فخرم شده همسایگی ِ حضرت سلطان

یک عمر نشستم سَر ِ این سفره ی احسان

 

 

ی حدیث نورانی تقدیم شما در این روز سراسر نور:

 

 

لا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَکُونَ فیهِ ثَلاثُ خِصال:

1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ

2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ

 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ

فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمانُ سِرِّهِ

وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ

وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.

مؤمن، مؤمن واقعى نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد:

سنّتى از پروردگارش 

و سنّتى از پیامبرش 

و سنّتى از امامش

 امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود است

امّا سنّت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است

امّا سنّت امامش، صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است.

 

 

 

چقدر زیباست این فرمایش نورانی که در همه مراحل زندگی اگر به این حدیث تنها عمل کنیم قطعا عاقبت خوبی خواهیم داشت.

این روز میلاد امام رضا علیه السلام  از ایشون بخواهیم که ما را عامل به فرمایشات اهل بیت علیهم السلام  قرار بده و در دنیا از زیارتشون و در آخرت از شفاعتشون برخوردار کنه .

 

و اما در آخر یکی از هزاران نعمتی که  حضرت سلطان علی بن موسی الرضا علیه السلام اعطا میکنه رو همه تو هیئات میخونیم:

پنجره فولاد رضا،برات کربلا میده 

هر کسی کربلا میره،از حرم رضا میره

 

 

ان شاء الله  عیدی ما در این روز میلاد برات کربلای سیدالشهداء علیه السلام  باشه

اینم شعر پایانی :

یا امام رضا جان

ما قوم عجم بی سر و سامان حسینیم

از لطف دعای تو پریشان حسینیم

چی بهتر از این است که گریان حسینیم

دیوانه داغ لب عطشان حسینیم

 

از مرد و زن شیعه گرفته سر و سامان

گودال ِ پر از نیزه شکسته ، لب عطشان

نوشته شده در روز میلاد سراسر نور حضرت سلطان علی بن موسی الرضا علیهما السلام 

شب و قدر و شعری در فراق صاحبمان

ای کاش می شد با تو قرآن سر بگیرم

در آسمانی نگاهت پر بگیرم

ای کاش می شد امشب ای قرآن ناطق

دست شما را جای قرآن سر بگیرم

ای کاش می شد لااقل یک بار در خواب

با دست آغوشم تو را در بر بگیرم

ای کاش پایم واشود در خیمه اش تا

یک لقمه نان و عشق از دلبر بگیرم

ای کاش در تقدیر من امشب نویسند

پای تو را یک شب به چشم تر بگیرم

ای کاش می شد تا برای سجده از تو

مهری زخاک تربت مادر بگیرم

تقدیرم ای کاش این شود با تو محرم

ده روز روضه بر تن بی سر بگیرم

من عاشقم خرده ز ای کاشم مگیرید

ای کاش ها را کاش ازاین در بگیرم

موسی علیمرادی